Exercizo do libro
Na páxina 48 do libro "Lingüística ECO" da nosa profesora aparece a seguinte proposta: Como abordarías o estudo da língua duma comunidade perdida numa ilha do Pacífico sem dispores de referências prévias, gramáticas escritas ou materiais como dicionários? A miña resposta é rápida e non aporta nada: non podería. A visión eurocentrista na que só se analizan linguas indoeuropeas próximas ao castelán, galego, inglés... fai pensar que todos os idiomas se estruturan case igual e que as únicas diferenzas son que hai veces que o verbo concorda co suxeito e outras só varía por tempo, que ás veces hai xénero e ás veces non, que o plural se fai engadindo un -s e que hai tres grupos de tempos verbais. Desde esta perspectiva calquera podería pensar que non sería moi difícil "descifrar" calquera lingua de por aí perdida. Sería algo tan sinxelo como ver que está a facer a persoa cando fala e buscar a equivalencia palabra por palabra e solucionado. Se o tipo está a comer unha mazá